" நிறைய நீயும் .. கொஞ்சம் நானும்... " 2

உன்னை

ஒருமுறை தான்

திரும்பிப் பார்த்தேன்..

பிறகுதான்

அடிக்கடி 

விரும்பிப் பார்த்தேன்..

உன் 

" காதல் " 

தான் வேண்டும் 

என கேட்டு அடம் பிடிக்கும்

" வளர்ந்த குழந்தை " 

நீ..

உன்னுடன் 

வார்த்தையாடும் போது

எதேச்சையாக 

காதல் சொல்லி விடுவேனோ..??

என்று தான் 

தவிர்த்துக் கொண்டே 

இருந்தேன்

என் வார்த்தைகளை..

கைபேசியில் 

உன் குறுஞ்செய்திகளை 

அழிக்கும் 

ஒவ்வொரு முறையும்

அது அழித்துக் கொண்டு இருந்தது

என் தயக்கத்தை..

நம் 

இருவருக்கும்

மட்டுமான

கைபேசி உரையாடலின்

சில தருணங்களின் 

இடையில் எழும்

சிறு அமைதியில்

உன் மனதோடு 

உரையாடியது

என் காதல்..

முதன் முறையாக

உன் உரையாடல் 

இல்லாத அன்று தான்

உணர்ந்தேன் 

தொலைபேசி 

எத்தனை " அன்னியம்" 

என்று..  

இப்படி

" நிறைய நீயும்

கொஞ்சம் நானுமாக

எனக்குள்ளே

காதல் "